wstrząs

Polish

Etymology

Deverbal from wstrząsać.

Pronunciation

• IPA^(key): /fstʂɔw̃s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔw̃s
• Syllabification: wstrząs

Noun

wstrząs m inan

1. shock, impact (state of distress following a mental or emotional disturbance)

   Synonym: szok

2. (pathology) circulatory shock (medical emergency characterized by the inability of the circulatory system to supply enough oxygen to meet tissue requirements)

   Synonym: szok

3. (seismology) earth tremor

Declension

Declension of wstrząs

	singular	plural
nominative	wstrząs	wstrząsy
genitive	wstrząsu	wstrząsów
dative	wstrząsowi	wstrząsom
accusative	wstrząs	wstrząsy
instrumental	wstrząsem	wstrząsami
locative	wstrząsie	wstrząsach
vocative	wstrząsie	wstrząsy

Derived terms

noun

• wstrząs anafilaktyczny

 

Related terms

verbs

• wstrząsać impf
• wstrząsnąć pf

 

Further reading

• wstrząs in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wstrząs in Polish dictionaries at PWN