vurmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اورمق (urmak, vurmak), from Proto-Turkic *ur-. Cognate with Azerbaijani vurmaq, Old Turkic 𐰆𐰺 (ur-), Kyrgyz уруу (uruu), Uzbek urmak.

Pronunciation

• IPA^(key): /vuɾˈmɑk/ [βuʷɾ̞ˈmɑk]

• Audio:

  (file)

Verb

vurmak (third-person singular simple present vurur)

1. (intransitive) to hit, to strike, to pound, to beat
2. (intransitive) to shoot

Conjugation

Conjugation of vurmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			vurmak
impersonal participle	imperfective		vuran
	perfective		vurmuş
	prospective		vuracak
personal participle	non-prospective		vurduğum	vurduğun	vurduğu	vurduğumuz	vurduğunuz	vurdukları
	prospective		vuracağım	vuracağın	vuracağı	vuracağımız	vuracağınız	vuracakları
verbal noun			vurma
way of doing			vuruş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	vururum	vurursun	vurur	vururuz	vurursunuz	vururlar
		imperfective	vuruyorum	vuruyorsun	vuruyor	vuruyoruz	vuruyorsunuz	vuruyorlar
	past	perfective	vurdum	vurdun	vurdu	vurduk	vurdunuz	vurdular
		imperfective	vuruyordum	vuruyordun	vuruyordu	vuruyorduk	vuruyordunuz	vuruyorlardı (or vuruyordular)
	future		vuracağım	vuracaksın	vuracak	vuracağız	vuracaksınız	vuracaklar
inferential	perfective		vurmuşum	vurmuşsun	vurmuş	vurmuşuz	vurmuşsunuz	vurmuşlar
	aorist		vururmuşum	vururmuşsun	vururmuş	vururmuşuz	vururmuşsunuz	vururlarmış (or vururmuşlar)
	imperfective		vuruyormuşum	vuruyormuşsun	vuruyormuş	vuruyormuşuz	vuruyormuşsunuz	vuruyorlarmış
conditional	simple		vursam	vursan	vursa	vursak	vursanız	vursalar
	perfective		vursaydım	vursaydın	vursaydı	vursaydık	vursaydınız	vursaydılar
optative			vurayım	vurasın	vura	vuralım	vurasınız	vuralar
progressive			vurmaktayım	vurmaktasın	vurmakta	vurmaktayız	vurmaktasınız	vurmaktalar
necessitative			vurmalıyım	vurmalısın	vurmalı	vurmalıyız	vurmalısınız	vurmalılar
imperative				vur	vursun		vurun	vursunlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	vurur muyum?	vurur musun?	vurur mu?	vurur muyuz?	vurur musunuz?	vururlar mı?
		imperfective	vuruyor muyum?	vuruyor musun?	vuruyor mu?	vuruyor muyuz?	vuruyor musunuz?	vuruyorlar mı?
	past	perfective	vurdum mu?	vurdun mu?	vurdu mu?	vurduk mu?	vurdunuz mu?	vurdular mı?
		imperfective	vuruyor muydum?	vuruyor muydun?	vuruyor muydu?	vuruyor muyduk?	vuruyor muydunuz?	vuruyorlar mıydı?
	future		vuracak mıyım?	vuracak mısın?	vuracak mı?	vuracak mıyız?	vuracak mısınız?	vuracaklar mı?
inferential	perfective		vurmuş muyum?	vurmuş musun?	vurmuş mu?	vurmuş muyuz?	vurmuş musunuz?	vurmuşlar mı?
	aorist		vurur muymuşum?	vurur muymuşsun?	vurur muymuş?	vurur muymuşuz?	vurur muymuşsunuz?	vururlar mıymış?
	imperfective		vuruyor muymuşum?	vuruyor muymuşsun?	vuruyor muymuş?	vuruyor muymuşuz?	vuruyor muymuşsunuz?	vuruyorlar mıymış?
conditional	simple		vursam mı?	vursan mı?	vursa mı?	vursak mı?	vursanız mı?	vursalar mı?
	perfective		vursa mıydım?	vursa mıydın?	vursa mıydı?	vursa mıydık?	vursa mıydınız?	vursalar mıydı?
progressive			vurmakta mıyım?	vurmakta mısın?	vurmakta mı?	vurmakta mıyız?	vurmakta mısınız?	vurmaktalar mı?
necessitative			vurmalı mıyım?	vurmalı mısın?	vurmalı mı?	vurmalı mıyız?	vurmalı mısınız?	vurmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			vurmamak
impersonal participle	imperfective		vurmayan
	perfective		vurmamış
	prospective		vurmayacak
personal participle	non-prospective		vurmadığım	vurmadığın	vurmadığı	vurmadığımız	vurmadığınız	vurmadıkları
	prospective		vurmayacağım	vurmayacağın	vurmayacağı	vurmayacağımız	vurmayacağınız	vurmayacakları
verbal noun			vurmama
way of doing			vurmayuş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	vurmam	vurmazsın	vurmaz	vurmayız	vurmazsınız	vurmazlar
		imperfective	vurmuyorum	vurmuyorsun	vurmuyor	vurmuyoruz	vurmuyorsunuz	vurmuyorlar
	past	perfective	vurmadım	vurmadın	vurmadı	vurmadık	vurmadınız	vurmadılar
		imperfective	vurmuyordum	vurmuyordun	vurmuyordu	vurmuyorduk	vurmuyordunuz	vurmuyorlardı
	future		vurmayacağım	vurmayacaksın	vurmayacak	vurmayacağız	vurmayacaksınız	vurmayacaklar
inferential	perfective		vurmamışım	vurmamışsın	vurmamış	vurmamışız	vurmamışsınız	vurmamışlar
	aorist		vurmazmışım	vurmazmışsın	vurmazmış	vurmazmışız	vurmazmışsınız	vurmazlarmış
	imperfective		vurmuyormuşum	vurmuyormuşsun	vurmuyormuş	vurmuyormuşuz	vurmuyormuşsunuz	vurmuyorlarmış
conditional	simple		vurmasam	vurmasan	vurmasa	vurmasak	vurmasanız	vurmasalar
	perfective		vurmasaydım	vurmasaydın	vurmasaydı	vurmasaydık	vurmasaydınız	vurmasaydılar
optative			vurmayayım	vurmayasın	vurmaya	vurmayalım	vurmayasınız	vurmayalar
progressive			vurmamaktayım	vurmamaktasın	vurmamakta	vurmamaktayız	vurmamaktasınız	vurmamaktalar
necessitative			vurmamalıyım	vurmamalısın	vurmamalı	vurmamalıyız	vurmamalısınız	vurmamalılar
imperative				vurma	vurmasın		vurmayın	vurmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	vurmaz mıyım?	vurmaz mısın?	vurmaz mı?	vurmaz mıyız?	vurmaz mısınız?	vurmazlar mı?
		imperfective	vurmuyor muyum?	vurmuyor musun?	vurmuyor mu?	vurmuyor muyuz?	vurmuyor musunuz?	vurmuyorlar mı?
	past	perfective	vurmadım mı?	vurmadın mı?	vurmadı mı?	vurmadık mı?	vurmadınız mı?	vurmadılar mı?
		imperfective	vurmuyor muydum?	vurmuyor muydun?	vurmuyor muydu?	vurmuyor muyduk?	vurmuyor muydunuz?	vurmuyorlar mıydı?
	future		vurmayacak mıyım?	vurmayacak mısın?	vurmayacak mı?	vurmayacak mıyız?	vurmayacak mısınız?	vurmayacaklar mı?
inferential	perfective		vurmamış mıyım?	vurmamış mısın?	vurmamış mı?	vurmamış mıyız?	vurmamış mısınız?	vurmamışlar mı?
	aorist		vurmaz mıymışım?	vurmaz mıymışsın?	vurmaz mıymış?	vurmaz mıymışız?	vurmaz mıymışsınız?	vurmazlar mıymış?
	imperfective		vurmuyor muymuşum?	vurmuyor muymuşsun?	vurmuyor muymuş?	vurmuyor muymuşuz?	vurmuyor muymuşsunuz?	vurmuyorlar mıymış?
conditional	simple		vurmasam mı?	vurmasan mı?	vurmasa mı?	vurmasak mı?	vurmasanız mı?	vurmasalar mı?
	perfective		vurmasa mıydım?	vurmasa mıydın?	vurmasa mıydı?	vurmasa mıydık?	vurmasa mıydınız?	vurmasalar mıydı?
progressive			vurmamakta mıyım?	vurmamakta mısın?	vurmamakta mı?	vurmamakta mıyız?	vurmamakta mısınız?	vurmamaktalar mı?
necessitative			vurmamalı mıyım?	vurmamalı mısın?	vurmamalı mı?	vurmamalı mıyız?	vurmamalı mısınız?	vurmamalılar mı?

Derived terms

• vurulmak
• vuruşmak
• vurucu