verbböjning

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

verb (verb) +‎ böjning (inflection)

Noun

[edit]

verbböjning c

  1. (grammar) conjugation, verb inflection

Declension

[edit]
Declension of verbböjning 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative verbböjning verbböjningen verbböjningar verbböjningarna
Genitive verbböjnings verbböjningens verbböjningars verbböjningarnas

Further reading

[edit]