heni

Esperanto

Etymology

Borrowed from French hennir, from Latin hinniō, of onomatopoeic origin.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈheni]
• Rhymes: -eni
• Hyphenation: he‧ni

Verb

heni (present henas, past henis, future henos, conditional henus, volitive henu)

1. to neigh, whinny (like a horse)

Conjugation

Conjugation of heni present past future singular plural singular plural singular plural tense henas henis henos active participle henanta henantaj heninta henintaj henonta henontaj acc. henantan henantajn henintan henintajn henontan henontajn passive participle henata henataj henita henitaj henota henotaj acc. henatan henatajn henitan henitajn henotan henotajn nominal active participle henanto henantoj heninto henintoj henonto henontoj acc. henanton henantojn heninton henintojn henonton henontojn nominal passive participle henato henatoj henito henitoj henoto henotoj acc. henaton henatojn heniton henitojn henoton henotojn adverbial active participle henante heninte henonte adverbial passive participle henate henite henote infinitive heni imperative henu conditional henus

See also

• bleki