daadwerkelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From daad +‎ werkelijk.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌdaːtˈʋɛr.kə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: daad‧wer‧ke‧lijk

Adverb

[edit]

daadwerkelijk

  1. effectively, actually

Adjective

[edit]

daadwerkelijk (not comparable)

  1. actual

Inflection

[edit]
Declension of daadwerkelijk
uninflected daadwerkelijk
inflected daadwerkelijke
comparative
positive
predicative/adverbial daadwerkelijk
indefinite m./f. sing. daadwerkelijke
n. sing. daadwerkelijk
plural daadwerkelijke
definite daadwerkelijke
partitive daadwerkelijks