ancian

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: ancián

Franco-Provençal

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Vulgar Latin *antiānus.

Adjective

[edit]

ancian (feminine anciana, masculine plural ancians, feminine plural ancianes) (ORB large)

  1. ancient, old

References

[edit]
  • ancien in DicoFranPro: Dictionnaire Français/Francoprovençal – on dicofranpro.llm.umontreal.ca
  • ancian in Lo trèsor Arpitan – on arpitan.eu

Interlingua

[edit]

Etymology

[edit]

From English ancient, French ancien, Italian anziàno and Spanish anciano, all ultimately from Vulgar Latin *anteānus.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /anˈt͡sjan/, /anˈsjan/

Adjective

[edit]

ancian (comparative plus ancian, superlative le plus ancian)

  1. old

Occitan

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Occitan ancian, from Vulgar Latin *anteānus.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /anˈsja/
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

ancian m (feminine singular anciana, masculine plural ancians, feminine plural ancianas)

  1. old; ancient

Old Occitan

[edit]

Etymology

[edit]

From Vulgar Latin *anteānus. Attested in Borneil.[1]

Adjective

[edit]

ancian

  1. former, ancient

Descendants

[edit]
  • Occitan: ancian

References

[edit]
  1. ^ Walther von Wartburg (1928–2002) “ante”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volumes 24: Refonte A–Aorte, page 637