набројува

Macedonian

Etymology

From наброи (nabroi) +‎ -ува (-uva).

Pronunciation

• IPA^(key): [naˈbrɔjuva]

Verb

набројува • (nabrojuva) third-singular present, impf (perfective наброи)

1. (transitive, cumulative) to enumerate, list

Conjugation

Conjugation of набројува (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	набројувал	—	adjectival participle	набројуван
feminine	набројувала	—	adverbial participle	набројувајќи
neuter	набројувало	—	verbal noun	набројување
plural	набројувале	—	perfect participle	набројувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	набројувам	набројував	—	—
2nd singular	набројуваш	набројуваше	—	набројувај
3rd singular	набројува	набројуваше	—	—
1st plural	набројуваме	набројувавме	—	—
2nd plural	набројувате	набројувавте	—	набројувајте
3rd plural	набројуваат	набројуваа	—	—
Compound tenses
perfect	сум набројувал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам набројувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев набројувал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав набројувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал набројувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе набројувам		ќе + present
има-future	ќе имам набројувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе набројував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав набројувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум набројувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал набројувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би набројувал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал набројувано		conditional of има + perfect participle